O książce: 1972 / O wojnie domowej napisano wiele książek, ale książka Josefa Sekery, jednego z najstarszych pisarzy w Czechosłowacji - urodziła się w 1897 r. – budzi szczególne zainteresowanie. Już samo w sobie znamienne jest to, że zagraniczny pisarz pisze o wojnie domowej w Rosji, pisze z entuzjazmem, głębią, jakby oddając od środka atmosferę wydarzeń sprzed pół wieku. „Czeska rapsodia”... To książka o zwykłych Czechach i Słowakach, których wdziano w austriackie płaszcze i zapędzono na śmierć za obce im interesy. To książka o tych Czechach i Słowakach, którzy nie chcąc wykonywać rozkazów skierowanych przeciwko swoim słowiańskim braciom i grupami poddali się do niewoli rosyjskiej. To książka o tych z nich, którzy nie brali udziału w kontrrewolucyjnym buncie tzw. Korpusu Czechosłowackiego, ale ochotniczo wstąpili w szeregi Armii Czerwonej, aby wraz z nią walczyć z Białą Gwardią i interwencjonistami. Ta książka jest przecież o tym, co najważniejsze – o internacjonalizmie, o solidarności klasowej, o braterstwie broni narodu czechosłowackiego z rewolucyjnymi narodami Rosji.